به نام فروزنده ی هور

اگر کسی بخواهد بدون دادو ستد با دیگران زندگی کند،بایستی همه ی نیازهای خودش را خودش به تنهایی برآورده کند. برای نمونه فرآیند تهیه ی نان را در نظر بگیرید . چنین فردی ، بایستی همه ی کارهایی را که به تهیه ی نان می انجامد خودش ( منظور خانواده ی خودش ) به تنهایی انجام دهد . برای کاشت گندم بایستی زمین را شخم بزند. او برای این که زمین را شخم بزند باید بطو مثال از گاوآهن استفاده کند که در ساخت آن از آهن استفاده شده است و در نتیجه او بایستی ذوب آهن و  آهنگری را بداندو .....  . حال فرض کنیم گندم آماده است .  فرد مورد نظر بایستی دانش و توانایی آرد کردن گندم را داشته باشد . او بایستی خودش سنگ آسیاب را از معدن سنگ جدا کرده و آنرا به شکل مناسبی تراش دهدو .... . حال فرض کنیم گندم  به آرد تبدیل شده و آماده است . او بایستی در ظرفی فلزی و یا چوبی و یا سنگی و ... خمیرگیری کند که ساخت هر کدام از این ظروف خارج از توان یک خانوار می باشد . چکیده سخن این که هیچ گاه یک خانوار به تنهایی نمی تواند حتا نان خود را تهیه کند و شکم خود را سیر کند . تنها راه این که یک خانوار خودکفا باشد و نیازی به دادو ستد نداشته باشد این است که به شکار با ابزار طبیعی مانند سنگ تیز و... بپردازد و در غار زندگی کند و شاید از پوست جانوران  هم برای خودش تن پوشی بسازد. به سخنی دیگر همه مردم ناگزیر به فروش مازاد کالاهای تولید شده ی خودشان و خرید از مازاد کالاهای تولید شده ی دیگران در بازار هستند . حال در نظر بگیرید که در بازار های کنونی جهان ، چندین میلیارد قلم کالا تولید می شود . بسیار روشن است که در جهان کنونی حتا هیچ کشوری (حتا با جمعیت میلیاردی مانند چین و هند ) نمی تواند بدون دادوستد با دیگر کشورها به زندگی کدامایی ( اقتصادی ) خود در سطح کنونی ادامه دهد.